- Jeśli otulacz jest tylko wilgotny wystarczy powiesić go do wysuszenia (wietrzenia).
- Jeśli jest bardzo mokry, należy go wypłukać w czystej wodzie, wycisnąć w ręczniku i rozwiesić do wysuszenia.
- Jeśli otulacz jest zabrudzony od kupki należy go przez 5 minut wymoczyć, a następnie spłukać zabrudzenie silnym strumieniem wody. Ważne, aby nie pocierać zabrudzenia, bo wetrzemy je we włókna. Silny strumień wody doskonale wszystko spłucze. W celu odświeżenia po spłukaniu zabrudzeń można otulacz jeszcze przepłukać w wodzie z dodatkiem płynu do prania wełny, wycisnąć bez wykręcania i powiesić do wysuszenia.
UWAGA!
Podczas każdego takiego zabiegu pilnujemy, aby temperatura wody się nie zmieniała podczas prania i płukania, ponieważ wełna może zareagować tzw. “szokiem termicznym” i po prostu się sfilcować. Wełna zdecydowanie nie lubi zmian temperatury wody.
Proste? Powyższe instrukcje dotyczą codziennej pielęgnacji otulaczy. Raz na jakiś czas trzeba je jednak poddać dodatkowym zabiegom. W zależności od intensywności użytkowania po jakimś czasie (2-3 mies.) otulacz będzie nieco słabiej “trzymał”, co oznacza, że wypłukała się z niego lanolina i należy go ponownie zaimpregnować, aby nadal cieszyć się wszystkimi niezwykłymi właściwościami wełny (brak wycieków, ochrona przed rozwojem bakterii). Najwygodniej zrobić to za pomocą gotowej kuracji lanolinowej np. Urlich Naturlich, kierując się instrukcją podaną na opakowaniu. Lanolinowanie polega na rozpuszczeniu gotowej kuracji w wodzie i wymoczeniu w niej otulaczy. Można też skorzystać z czystej lanoliny (np. takiej, którą stosuje się na popękane brodawki w początkach karmienia piersią). Opis samodzielnego przyrządzenia kuracji lanolinowej zamieszczamy poniżej.
Po lanolinowaniu otulacz należy wypłukać, aby pozbyć się pozostałości mydła z włókien. Mydło nie jest korzystne dla wełny i sprawia, że woda łatwo w nią wsiąka, jest jednak niezbędne, aby rozpuścić lanolinę w wodzie. Po wyschnięciu, otulacz będzie wydawał się lepki w dotyku. Jest to naturalne i znika po kilku użyciach otulacza.
Dzięki swoim chemicznym i fizycznym właściwościom, wełna nie musi być prana zbyt często. Jeśli nie pojawią się na niej żadne widoczne zabrudzenia, pranie można robić nawet raz na kilka tygodni. Łuskowa budowa włókien wełnianych sprawia, że odpychają one brud. Zawarta w nich lanolina natomiast odpowiada za to, że ewentualne bakterie nie mają szans się rozwinąć, a zapachy są neutralizowane. Jednak proces ten prowadzi do stopniowego wytrącania się lanoliny z wełny, w związku z czym konieczne jest przeprowadzanie raz na jakiś czas kuracji lanolinowej.
Pod względem chemicznym, włókna wełniane mają budowę zbliżoną do ludzkiego włosa. Tak jak nasze włosy wymagają więc delikatnego czyszczenia. Gdy zachodzi konieczność wyprania otulacza, naturalna wełna najlepiej powinna być prana ręcznie w temperaturze około 30 stopni. Wełna jest niezwykle wrażliwa na mydło i mydliny, ze względu na ich zasadowy odczyn, w związku z czym do prania należy używać wyłącznie detergentów specjalnie przeznaczonych do wełny, np. Płynu do prania wełny, jedwabiu i futra marki Urlich-Natuerlich.
Aby uniknąć filcowania wełny, nie powinno się jej nigdy wykręcać, trzeć ani wyrzymać. Wystarczy delikatnie odcisnąć wodę za pomocą dłoni, bądź też zawijając w ręcznik, a następnie wysuszyć na powietrzu lub w dobrze wentylowanym pomieszczeniu. Nigdy nie powinno się suszyć wełny na grzejniku, ani w suszarce bębnowej.
Najprościej prać otulacze w misce wypełnionej wodą o temperaturze około 25-30 stopni (nie trzeba tego precyzyjnie mierzyć – wystarczy, że ręką sprawdzimy, że woda jest letnia – ani zimna, ani gorąca) z dodatkiem płynu do prania wełny, zgodnie z instrukcją zawartą na opakowaniu. Jeśli zabrudzenie jest wyjątkowo duże, zalecamy najpierw opłukać otulacz pod silnym strumieniem wody, np. z prysznica. Często takie płukanie, wykonane od razu po zmianie pieluszki, zastąpi pranie otulacza, ponieważ wszystko pięknie się spłucze. Jeśli jednak wymagane będzie dalsze czyszczenie, można zostawić otulacz na kilka minut do wymoczenia, a następnie ponownie spłukać wodą pod ciśnieniem. Można także użyć odplamiacza z wyciągiem z mydłokrzewu Urlich-Natuerlich.
Aby uniknąć filcowania otulacza ważne jest przestrzeganie powyższych rad. Im krótszy czas prania, tym lepiej.
Domowa kuracja lanolinowa:
Przygotuj:
- 1 litrowy słoik
- łyżeczkę płatków mydlanych lub szarego mydła (ewentualnie mydła marsylskiego)
- wrzątek
- łyżeczkę 100% lanoliny bezwodnej
Do słoika wsypujemy płatki mydlane oraz lanolinę, a następnie wypełniamy go wrzątkiem. Mieszamy do całkowitego rozpuszczenia. Powinna powstać jednolita ciecz o mlecznym kolorze bez kawałków nierozpuszczonej lanoliny ani żółtego „kożuszka”. Gotowy roztwór studzimy do takiej temperatury, żeby swobodnie można było zanurzyć w nim rękę.
Polecamy lanolinować osobno otulacze w jasnych i ciemnych kolorach oraz kolorach mocno różniących się od siebie, aby uniknąć zafarbowania jednych przez drugie. Gatki wełniane do lanolinowania wywracamy na lewą stronę. Otulacze i gatki z wełny pochodzącej z recyklingu możemy moczyć całą noc, natomiast otulacze szyte z tkaniny wełnianej moczymy tylko kilka godzin. 3-4 godziny w zupełności wystarczą. Ważne, aby nie przekraczać tego czasu, ponieważ dłuższe moczenie może powodować kurczenie się otulacza.
Czy wiesz, że…
Zużytą kurację można ponownie wykorzystać do lanolinowania kolejnego otulacza. Wystarczy ją tylko uzupełnić wrzątkiem oraz dodać odrobinę lanoliny i mydła. Jeśli nie mamy już pieluszek do lanolinowania, warto wykorzystać kurację do moczenia stóp i dłoni – doskonale nawilży naszą skórę!
.Jeśli na powierzchni wody wytrąca się kożuszek z lanoliny, oznacza to że dodaliśmy za mało mydła. Wystarczy dodać niewielką jego ilość i ponownie zamieszać. Nie przesadzajmy też z ilością mydła w drugą stronę!